Zwanen

Zwanen

Mien zwaan, mien mooie vogel daor in de lucht,
Met zien breur naost hum in vogelvlucht.
Komt van’t noorden, oet de kaole streek’n
En blieft hier nog een stuk of wat week’n.

Zi’j geniet hier nog van de boer zien grös,
Mar die lat zien honden der maansk op lös.
Dat vindt die mooie vogel niet zo mooi,
Hi’j möt oppassen, aans is’e de hond zien prooi!

Dus blief ze wat langer in de lucht
En gaot dan verder met een diepe zucht.
Zul wi.j mar naor oes vennigien gaon ?
Op ’t water zie’j de zön dubbel undergaon.

Nao een poosie striek ze daol,
Moei no ies kiek’n daor bint ze allemaol,
De aoln en ok het jonge grut,
Wat een gekwater en tutterdetut.

Langzzzzaam giet de zön now under.
De hond heur je nog wat blaffen gunder.
De oogen wört swoar, het wul niet meer....
Ik zag ze op het vennegien, het Zwanenmeer!

D.Pat

26-01-2012

Afbeelding
Let op: Foto's en gedichten op deze website mogen niet, zonder toestemming van de eigenaar, overgenomen of anderszins, in originele of bijgewerkte vorm, gebruikt worden.
Copyright ©2023, ArPat Software. Alle rechten voorbehouden. (02.04.02)