Gedicht: De sperwer.

De sperwer.

Wie döt mij wat, Ik hool joe in de gaoten.
Ik zie joe wal, naor mij te zitten gaopen.
Do mös goed wieten, wie ik bin.
Jao ik trap er echt niet in.

Sperwer heet ik, dat hesse goed e raoden.
Over mien leeftied zul wij mar niet praoten.
Ik vuul mij goed thoes in ’t westerseveld.
’t dunkt mij, dat dat veur joe ok geldt.

’t is bijna wintertied, zo aj aan mien veren ziet.
Ik snavel ze wal wat, dat duurt een hiele tied.
Mar glimmen dat ze straks doet
En dat gef mij weer wintermoed!

Dus laot mij mien gang mar gaon
En blief niet langer under die boom daor staon,
Want joen hulp kan ik hier echt niet gebroeken
Dus schiet op; opdoeken.

Hé hé, nou heb ik weer rust in mien boom.
De boom waor ik al een hiele poos in woon
Gienien die mij hier kent,
Behalve dan die fotovent..

D.Pat

01-01-2012

Afbeelding
Let op: Foto's en gedichten op deze website mogen niet, zonder toestemming van de eigenaar, overgenomen of anderszins, in originele of bijgewerkte vorm, gebruikt worden.
Copyright ©2023, ArPat Software. Alle rechten voorbehouden. (02.04.02)