Gedicht: Rivierenland...

Rivierenland...

Groen zijn de bomen, die mijn ogen daar zien staan,
Aan een rustig stroompje, niet ver hier vandaan.
Daar zie ik de natuur tot ontplooiing komen.
Gras en ander groeisel, wat ik zoal heb vernomen.

De zon neemt afscheid, zij heeft haar werk gedaan
Schaduwen leggen een accent op wat ik daar zie staan.
Nu komen te voorschijn, de bewoners van dit schone oord,
Om te foerageren voor het slapen gaan, zoals het hoort.

En als ik dan weer huiswaarts keer
Verwondert mij de schepping telkens weer
Hoe je daar tot rust kunt komen
Het is realiteit, al kun je er heerlijk over dromen.

D.Pat

14-06-2011