Gedicht: Ontwaken

Ontwaken

De winter is voorbij,
Je kunt het aan de grond vernemen,
De natuur ontwaakt; zo als wij.
Wij strekken onze benen.

Ik kan niet langer slapen,
'k Lig niet lang meer op mijn zij,
Ik mag nog even gapen,
Dan is de nacht voorbij.

Ik zie de natuur uit haar schuilplaats komen,
De vroege vogels zien het gebeuren aan,
In bos en hei staat de schepping nog te dromen.
Kom op mijn vrienden, 't is met de winter nu echt gedaan!

Planten gaan weer kleuren,
Soms staat ons de kleur niet aan
En smaken doen de bijen geuren,
Zo mogen wij bij de ontwaking staan.

D.Pat

13-03-2011

Afbeelding
Let op: Foto's en gedichten op deze website mogen niet, zonder toestemming van de eigenaar, overgenomen of anderszins, in originele of bijgewerkte vorm, gebruikt worden.
Copyright ©2023, ArPat Software. Alle rechten voorbehouden. (02.04.02)