31 mei 2013 - Avondwandeling met m'n vader

Toen we van huis vertrokken was het nog mooi zonnig, maar toen we bij ons wandelstekkie waren aangekomen was het het zwaar bewolkt geworden. We dachten haast regengordijnen te zien, maar na een vluchtige blik op buienradar (die ons vermoeden bevestigde) zijn we toch maar de bossen ingetrokken.

Vanavond hadden we geluk, wat betreft het zien van reeën.

Het begon steeds donkerder te worden. We waren op de terugweg en zagen weer een ree grazen. We konden redelijk dichtbij komen (15-20 meter?)

Deze jagers hadden een paar reeën in het vizier....

Eerst zagen we de reeën niet, maar het bleek, dat ze vlak voor ons stonden te grazen.

Ik wou ze wel wegjagen, maar was bang ze in de richting van de jagers te 'jagen'. Na een poosje met deze gedachte stil gestaan te hebben, begon m'n vader plots met z'n armen te zwaaien. De reeën gingen op de vlucht.... gelukkig weg van de jagers (volgens mij had de reemoeder al vernomen dat er 'iets' was, achter het riet, daar waar de jager stonden).

Ik was nog wel bang, dat we de reeën verderop zouden tegenkomen en dat we ze alsnog richting de jagers zouden opjagen. Toen we het erover hadden en ik zei, dat ze waarschijnlijk hier dicht in de buurt zaten, renden de reeën weg. Ze zaten achter een boom, op zo'n 8-10 meter van ons vandaan. Ze renden gelukkig niet richting de jager, maar het weiland over. De jagers echter, hadden ze ook gezien en zijn erachteraan gegaan. We hebben geen schoten gehoord, dus hopelijk hebben ze deze dag weer overleefd.

Een paar oren boven het (maai)veld. We dachten even aan de oren van een reekalfje, maar het bleken de oren van een haas te zijn.

Einde wandeling.