Wandeling 5 juli 2012 - Randje Hijkerveld

Menigeen die het Hijkerveld van de oostkant benaderd zal dit plaatje bekend voorkomen.

Toch aardig dat er nog aan die oude buurtgenoten gedacht wordt. Maar ben bang dat dat de natuur zelve was.

Geen blauwtjes gezien vandaag, wel de veel voorkomende zandoogjes.

Alhoewel veel voorkomend? Deze had ik nog niet eerder gezien. Het heeft, gezien vanaf de zijkant, de tekening van een bruin zandoogje, maar deze is feller van kleur en ook iets kleiner.
(Hooibeestjes schijnen vrij algemeen voor te komen)

Ik had geen idee wat voor soort dit is, maar het was wel een heel mooi vlindertje.

(Extra foto staat op: Zuringspanner)

(maar welk soort precies?)

Het is inderdaad een warme dag, zelfs middenin de bossen.

Likt ze zich, omdat ze op schoonheid is gesteld, of omdat het vocht van haar speeksel toch voor enige vorm van verkoeling zorgt?

Bij het Hijkerveld aanbeland, was er geen hooglander of schaap te bekennen.
De lucht echter is zwanger van het vocht.
Een warme klamme dag dus.

Niet veel later was het duidelijk; ze hadden zich verscholen. Schotse Hooglanders en de Schoonebeker heideschapen hadden de verkoeling van de schaduw opgezocht.
(Ik heb toen ook maar besloten om de heide niet op te gaan)

Dit schaap heeft blijkbaar jeuk en schurkt tegen een boomstam.

Buizerd houdt de lucht boven in de gaten, want ...

... er zit constant een valk in de buurt, die de buizerd wil opeten ...

... gelukkig, mislukt.

De buizerd komt er ongehavend vanaf (dit keer ;-)

Soms staan de reeën vlak voor je, zonder dat je het doorhebt.

Deze ree kon ik tot op een paar meter ongezien benaderen.

Op de rand van bos en heideveld, zat een jonge schreeuwekster te genieten van de zonsondergang.
(geen grapje, maar zo leek het echt)

En hier keek ie dus naar !!! Kan me voorstellen, dat ie zich niet liet afleiden.

Ik zal maar niet zeggen waar deze 2 naar zaten te kijken. Het kleine grut kan het gelukkig niet zien, door het hoge gras.

... maar toen de ouders ervandoor gingen, als hazewinden, bleef dit kalfje alleen achter om vervolgens, enige tijd later, pa en ma te volgen, het donkere bos in.

Het is niet goed te zien, maar deze ree heeft 2 jongen.
(Weer een tegenvaller, wat betreft het maken van een (mooie) foto van reekalfjes, alhoewel dit waarschijnlijk de beste tot nu toe is).
(2 jaar geleden natuurlijk wel heel erg verwend door paar schitterende plaatjes;
(zie bijvoorbeeld; Wandeltocht 6 juli 2010 of rubriek 'ree'))

Het was me wel weer een reeëndagje. Op dat kleine stukje bos heb ik toch minstens 25-30 reeën gezien. Het zal me niet verbazen, dat ik enkele 2x heb gezien (maar ja, houd ze maar eens uit elkaar).

De zon is bijna onder en het vocht verzameld zich aan de rand van het bos als mist.