26 mei 2012 - Ochtendwandeling

Wat een schattig gezicht. Die uitdrukking ook.

Nog maar net in het bos en voilà; een reegeit.

Even verderop kwamen 2 reeën voorzichtig uit de bossen gelopen, de een voorzichtiger dan de ander. Het duurde niet lang of ze zaten speels achter elkaar aan te vangen. Eerst de één achter de andere, daarna de ander achter de één.

In de verte zag ik een vos het bospad oversteken. Naar mijn gevoel liet ie een konijntje, zittende midden op het pad, links liggen. 'Hoe kon ie die nu over het hoofd zien.'
In de wetenschap dat de vos al lang verder getrokken was liep ik toch voorzichtig naar de plek waar de vos de bosjes inliep. Over een grote afstand weet je niet precies waar dat was, vandaar overal maar even kijken. En ja hoor, daar lag de vos zichzelf 'lekker' te likken. Op circa 8 meter afstand lag die daar, midden in de lage begroeiing.

Voordat ik een foto nam heb ik hier even rustig naar staan kijken.
Het licht was ook niet optimaal, dus een goede foto zou het sowieso niet worden. Maar toen ik een foto genomen had bleef de vos rustig doorgaan. Een paar tellen later stak ie z'n neus in de lucht. Hij rook mij.....

Het duurde nog even voordat ie me ook zag, maar ook toen bleef ie nog liggen. Maar ja, na 4 foto's te hebben genomen en de combinatie; reuk, geklik van de camera en visueel contact, heeft ie toch maar het hazenpad genomen.

Ik kwam van de ene verbazing in de andere. Warempel, daar liep een reegeit ... met een kalfje. Opgeschrokken door een tractor liepen ze kalm, maar duidelijk gespannen, mijn kant op. Door het hoge gras is het kalfje bijna niet te zien, maar hij zit hier net achter z'n moeder.

Maar ja, je ziet ze op je afkomen, maar je ziet ze bijna niet.

Plots stak moeder ree haar kop boven het hoge gras uit.
Dit is het moment waar ze het dichts bij me stond (op 4-6 meter).

Een schuddende kwikstaart.

Niet veel later weer een reegeit, maar zonder jong. Deze deed zich te goed aan de verse eikenbladeren.

Van het wandelen kwam vandaag niet veel; ook hier heb ik minutenlang naar gekeken.

Daarna nog veel meer reeën gezien. Meestal toon ik maar een paar foto's van reeën, maar deze 2 plaatjes wou ik jullie niet onthouden.

Ik weet niet of je goed (genoeg) hebt gekeken, maar bijna alle reeën hebben van die vette dikke teken op de hals.

Stelletje rustende nijlganzen op een (daarvoor) onbewoond eiland.

Naast groot wild heb ik ook nog wat heel klein wild geschoten.

Rups van ...(?)