27 maart 2011 - Zonnige ochtendwandeling

Toen de zon opkwam stond de maan nog hoog aan de hemel.

De vorst zorgde voor rijp aan de takjes. Met de zon op de achtergrond geeft dat een leuk en apart plaatje.

De zon streelt met z'n lichtstralen door de rietpluimen.

Plaatselijke mistbanken zweefden over de weilanden.

Nog een plaatselijke mistbank met daarin een drietal paarden.

Ik dacht eerst dat er een haas aankwam. Het was dan ook een heel eind weg.

Toen ie dichter en dichter bij kwam, werd het duidelijk; het is een vos. Niet alle vossen zijn dus afgeschoten deze winter. Aan het eind van de ochtend kwam ik de jachtopziener nog tegen en die vertelde dat ze 4 vossen hadden afgemaakt. Deze twee stelletjes hadden een burcht op minder ongeveer een kilometer afstand van elkaar af. Dat verbaasde me wel, omdat ze meestal ee3n groot territorium hebben.

Rustig blijven zitten en hopen, dat ie op je af komt. Lukt niet altijd, maar bij deze redelijk gelukt.

Weliswaar niet zoveel als eergisteren, maar vandaag waren er weer veel hazen te zien.

(Wanneer is de mens rechtop gaan lopen?)

Ha, de tjiftjaf is er ook weer. 'k wist eerst niet wat het was, tot ie begon te fluiten....

... en toen ik de donkere pootjes zag, wist ik het zeker; het is de tjiftjaf en geen fitis.

Even uitrusten en een broodje eten en wat komt daar uit de bosjes tevoorschijn?

Lekker in het zonnetje bakken, maar ze verschuilden zich snel toen ik eraan kwam.

Zelfde hagedis, maar dan vanaf boven gezien.

Dit was een andere hagedis. Ze verraden zich door het geritsel in dit droge gras.

Bloeisel van de wilg.
Paar dagen eerder zelfde plaatje ook al geschoten, maar toen met gele koolmees.

Dit was één van de plekjes waar ik vandaag heen wou. Ik was wel benieuwd of de sloot met kikkerdril warm genoeg was om de nachtvorst te doorstaan. Nee dus, er ligt een laagje ijs op het water en de bovenste eieren zijn bevroren....

.... Hopelijk overleven de meesten het.