Als je het bos aan de westkant uitloopt, zie je alweer een ander bos. Zal het daar mooier zijn dan hier? Vandaag daar maar niet heen. Ik wil zuidelijker, de zon tegemoet.
Het was flink aanpoten om bij de rand van het bos te komen. Vanaf de parkeerplaats van 'Kamp Westerbork' was het al met al een klein half uurtje lopen, voordat we de zon konden begroeten.
Staat er aan de andere kant een koe te grazen..... Zie je niet veel met deze kou.
Het is een enter ofwel pink; hoeft dus nog niet gemolken te worden.
Zuidelijker aangekomen, was de zon nog beter te zien. Tenminste, dat was de bedoeling. Geregeld waren er wolkenveldjes, die de zon afschermden. Gelukkig, want dat geeft wel vaak mooie plaatjes. Vandaag valt wat tegen, maar ik ben toch weer blij dat ik deze wandeling ben gaan maken.
Deze
goudvink was heel fel rood gekleurd en floot er vrolijk op los. Jammer genoeg bleef ie maar heel even zitten.
Ja, hoor, hij is er nog. Vorig jaar had ik hem al 2x gezien, maar niet duidelijk genoeg op de foto kunnen krijgen. Het kan ook nu wel beter, maar ik weet het nu helemaal zeker; het is zeker weten een Blauwe kiekendief! Zijn kop is echter wel wat donkerder dan je zou verwachten.
Leuk is dan ook weer, dat de reeën, op de achtergrond, rustig bleven doorgrazen.
Deze kiekendief probeerde een merel te pakken, wat hem overigens niet gelukt is. Als je goed kijkt, zie je de merel in het struikgewas vliegen.
Geen sepia bewerking op deze foto; Deze
nijlganzen vlogen voorbij op het moment, dat de zon zich achter de wolken wou gaan verschuilen. De wolken weerkaatsten het zonlicht in diverse geeloranje kleuren.
Zie ook;
Nijlgans.
De zon verschool zich achter deze brede band met wolken. Later zou de zon nog één keer terugkomen, maar dat was het dan wel voor vandaag.
Sneeuw dat aan het smelten is.
(Foto met tegenlicht)
Net als vorige foto; Sneeuw dat aan het smelten is.
(Foto met tegenlicht)
Een paar week geleden had ik ook al prikkeldraad gefotografeerd, waarop rijp aanwezig was. Vandaag geen rijp, maar (smeltende) sneeuw.
Sneeuw dat langzaam aan het verdwijnen is door de invallende dooi.
Vorig jaar moest ik heel veel moeite doen om een staartmees te vinden. Dit jaar heb ik al meerdere kolonies gezien van (zeer) dichtbij. Jammer dat deze vogeltjes niet lang op stil kunnen blijven zitten.
Deze foto is eigenlijk mislukt, doordat ie flink overbelicht was. Door een beetje fotobewerking is het geworden wat het nu is.
Alweer een koolmees op de korrel....
.... deze jagers hadden ook geregeld iets op de korrel. Het donderde geregeld. Het geluid van de schoten weerkaatste tegen de bosranden, waardoor er lang nagalmende echo's te horen waren.
Het hele bos was wit en het is al flink aan het dooien. Later deze dag zou het ook nog gaan regenen; Nu nog maar even genieten van deze mooie wereld.
De sneeuw was de vorige avond gevallen toen het nog half dooi was. Later vroor het weer, waardoor de half gesmolten sneeuw 's nacht opvroor. Nu het weer dooide kwamen soms ware ijsklonten uit de boom vallen. M'n voeten werden steeds natter (en kouder) dus werd het tijd om naar huis te gaan. Misschien zondag weer....