9 augustus 2010 - Avondwandeling

Begin wandeling: 19:45h (21°C)
Einde wandeling: 22:00h (17°C)
Aantal kilometers gelopen: ca 7km.
Totaal aantal foto's genomen: ca 180.

Warempel het is zonnig en lekker qua temperatuur. Hup in de auto. Waarheen? Links, nee rechts, 'k zie wel. 6 kilometers gereden en de auto in de berm gezet. Ah lekker, maar wat is het rustig; bijna geen vogel te horen. Eens kijken of het Grauwe Klauwier stelletje er nog is. Maar zo druk als het destijds was (in de ochtend) zo rustig was het deze vanavond. Daarentegen wemelde het van de muggen, vliegen en blinden. Goed insmeren met deet en ze zitten veel minder op je gezicht en andere blote lichaamsdelen (het mag dan warm zijn, maar meer dan handen was er niet te zien ;-)

De zon verdwijnt toch wel vrij snel achter de bomen. De lucht is lichtelijk rood. Ik heb mooier zonsondergangen meegemaakt.

Dan maar verder het bos in, richting de dassenburcht, die ik een paar jaar geleden had ontdekt, maar waar ik nog nooit een das had gezien.
Het begon al goed; op 30 meter een reebok en -geit die tussen de bomen aan het 'spelen' waren. Hup, camera in de aanslag, maar voor ik goed en wel m'n camera scherpgesteld had, waren ze ook zo weer verdwenen. Een halve kilometer verder weer hetzelfde tafereel, maar met een ander stelletje. En..... ze zaten net achter het bosje waar ik stond, dus op 3-4 meter. Het mannetje zat met z'n gewei de bosjes te snoeien en het vrouwtje liep druk in de rondte.
Oh, oh, dat gaat niet goed, m'n telelens kan dit niet aan. En ja hoor, toen het vrouwtje op het bospaadje kwam en ik haar vol in het vizier had, zag ze me en weg waren ze allebei. De bok met veel lawaai. En ik geen foto hé. Ik begon toch te twijfelen aan de snelheid van het motortje in de lens en de scherpstelkwaliteiten van de camera.
En of dat nog niet genoeg was, de muggen, blinden en vliegen waren massaal in de aanval gegaan. Ik was nu toch dicht in de buurt van de dassenburcht en wil ik een das zien, moet ik hem eerst horen en dat was nu uitgesloten door al dat gezoem om de oren. Een paar honderd meter verderop weer een ree, alleen en mij in de gaten krijgende door het geklik van de camera. Ze was niet in paniek, maar liep rustig weg.

Een alleenstaande reegeit.

Zou ik m'n auto nog terug willen vinden, dan moest ik nu toch maar weer eens aan de terugtocht denken.

Het gezoem van het vliegende gespuis werd ietsjes minder, maar was nog wel steeds hinderlijk.
Ik dacht nu ook iets anders te horen, op meerdere locaties of verplaatste het zich zo snel? Rustig afwachtend en schoorvoetend m'n weg vervolgend, richting de geluiden, zag ik iets... een dasjeuhhhhhh. En wat voor uitzicht; het was net of ie op z'n achterpoten stond en de omgeving aan het afspeuren was. In een open stukje in het bos:

Das op zoek naar zijn/haar partner, die ook in de buurt liep te snuffelen. Ik hoorde die andere das ook wel, maar zag hem ook (nog) niet.

Zelfde das nog steeds op zoek en keek mij even recht aan (Zag ie mij wel? Hij/zij ging daarna onverstoord door met wroeten in de grond.)
(Sorry voor slechte kwaliteit, maar het was al vrij donker. De foto is een beetje opgelicht, uitgesneden en verkleind)

Deze foto geeft meer een impressie hoe donker het op dat moment eigenlijk was.

Zeer waarschijnlijk een mannetjes das.

Daar was ook de andere das. Ik hoorde eerst wel wat, maar zag hem niet. Bleek ie in de sloot te zitten. Ik dacht slim te zijn en tussen de beide dassen in te gaan staan. Ze zoeken elkaar vast op. De vorige das verdween tussen het struikgewas en de andere kwam recht op mij af. Ik kon alleen geen foto maken, want een paar takjes en bladeren, al waren het er niet veel, belemmerden m'n toestel het scherpstellen. De das kroop uit de sloot richting een weelderig weiland. Ah, daar wachtte ik eigenlijk op. Maar.... was ik maar op plek blijven staan waar ik eerder stond, dan was ie mij op een metertje of 3 in 't open veld gepasseerd en had ik over het algemeen ook een beter uitzicht gehad. Nu kan ik hem alleen maar van achteren fotograferen. En ook (veel te) laat klikte de camera erop los. Toch een beetje balen, al heb ik nog niet eerder zo'n mooi uitzicht op de dassen gehad als vanavond. Wie ziet er nu wilde dassen, die gewoon lekker hun gangetje gaan op 3-5 meter afstand zonder dat de dassen enige notie van je nemen?

Ondertussen was de lucht aardig rood geworden (Fotootje tussendoor).

Het werd nu nog donkerder geworden en wachten op een mooi plaatje zat er zeker niet meer in. Dan maar naar verder op weg naar de auto. Ik was nog geen 20 meter verder en weer druk verkeer in het bos. De reeën van even eerder (op 3-4 meter achter de bosjes) waren er weer. Het vrouwtje rende snel heen en weer en het mannetje, duidelijk in de mood, sprong er even later duidelijk hijgend en kreunend achteraan. Op de foto is mooi te zien dat ie hoog opspringt om het vrouwtje te vinden, dat net het hoge gras in dook; zie foto daarop volgend.
Dit alles speelde zich niet zo dichtbij af als eerder die avond, maar ik schat toch op een metertje of 8 tot 12. (Lens staat niet meer in de tele-stand)

Reebok hijgend achter de vrouwtjes aan.

Reegeit; waar is ie, ben ik hem kwijt?

Boer die nog op het land aan het werk was. Reed met z'n trekker midden in een laagje mist.

Op de terugweg nog wat foto's van de horizon gemaakt, maar deze waren niet de moeite waard om te plaatsen.

Al met al wel bijna een perfecte avond. Het was wel één van de mooiste, met veel wild en heel dichtbij.